SABRET

Ve sen,
Çok sýkýldýn ve tahammül gücün kalmadý biliyorum.

Biliyorum ki þimdi dudaklarýndan döküleceklere,
biraz sonra üzüleceksin.
Hem neden söyledim diye kendine kýzacak,
hem de üzdüklerinin hissettkleri için kahrolacaksýn.
Sabret caným, sabretmek bize mahsus.

Söylesen de anlamazlar biliyorsun.
Onun için sus ve sabret.
Ben seni biliyorum...
Sen ceviz gibisindir. Dýþýn sert mi sert, için de bir o kadar yumuþacýk.
Ýkimiz de küçükken mýknatýs yutmuþuz!!!
Biliyormusun?
Gelenleri göðüslemek için.
Onun için bu yaþadýklarýmýz.



Derdin ki bana," ohhh" diyecek zamanýmýza geldik.
Ben ne derdim?

Kimbilir !!!


Sabret caným, sabret.
Sabretmek bize mahsus.

Çünkü, ikimiz de mýknatýs yutmuþuz....

I. Kaplan
4.7.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: