Eylül takýldý canýma Gelmezsen öleceðim Gözlerimde renkler kör Siyahi þafaklarda Yalnýz mavi dilendiðim Sabrýmý sýnayan tufan Ellerini titretti Nuh’un Yedi cihan sallandý Ýnsafýna düþtüm Düþüme diþlerini geçiren gecenin Ah en çok Eylül’de öldüm Öleceðim gelmezsen Gelmezsen öleceðim Netameli aylardan Þubat’ý seçeceðim..
En çok Eylül’e yakýþýr Gözü açýk giden güvercin aðýtlarý Ah yine yazýklar oluyor Hayatýn bizzat kendisine Çemberinde kuduran cinayet Herekol’un yüreðinde bir sancý De haydi dedin De haydi Zamaný þakaðýnda patlattý.!
Bu son Eylül Gelmezsen Umuduyla umutsuz kalýp Kendini boðacak Pandora Gideni beklemeyi bilenin Güvercin çýðlýðýndan Kan düþecek çatýsýna Gelmezsen öleceðim diyorum Haydi Kýrmýzýyý iklimsiz kýl Gözlerinden doður güneþi Hemen þimdi Mavi olsun bütün gözlerin giyindiði..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevilay Yücedağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.