Kırk Beş Gün Kırk Beş Gece..
Solduk
Yeryüzünün yok sayýlan her yerinde
Ciðerinde.! Kirli elleriyle zulmü ömrüne yerleþtiren celladýn
Kanlý soluðunu üflerken þakaðýna
Celladýnýn tüm lanetli sözlerinin inadýna
Sýktýðýn yumruðun,bastýrdýðýn feryadýnla
Sen yine Özgürlük ekiyordun evrene
Taþ duvarlar arasýna astýðýn bakýþýnla
Kýrk beþ gün,kýrk beþ gece.!
Dýþarda,aðýt sýkýntýsý çekmiyordu analar
Ve çocuklar
Kocaman bir gülücüðü yerleþtirip yüzlerine
Ýþgal edemiyordu hiçbir karesini hiçbir resmin
Duymadýn,bir zemheri vakti
Özgürlüðe yazdýðým þiirlere sýkýlan kurþun sesini
Ah askýya alýnmýþ bedeninde titreyen hayallerin
Sen yine Özgürlük ekiyordun evrene
Kýrk beþ gün,kýrk beþ gece.!
Bir tufan koptu,uçurumlara yuvarlandý zýlgýtlar
Gece kýrk beþti
Ýþkence tezgahýnda saklýsý gizlisi olmayan
Ýllegal gülüþünün ardýndaki gizeme
Pusu kurdu baldýranlý çýyanlar
Kendi kininden korkanlar
Oysa
Cellat kýrmýzýsýna deðil
Umudun bakýþýna
Özgürlük mavisine dalýp kapanýrken gözlerin
Sen yine Özgürlük ekiyordun evrene
Kýrk beþ gün,kýrk beþ gece.!
Solduk
Yeryüzünün yok sayýlan her yerinde
Ciðerinde.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevilay Yücedağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.