kýytýrýk bir þarkýnýn
usturupsuz sözlerine saklandý
-sözde- aþk
yýkýldý ortalýk
düþünce dilden dile
her mevsim
kerelerce sundu sevdayý
duraksýz hayat
tin yandý o seyretti
yetim þehrin ýslak sokaklarýnda
sýrýlsýklam bir beden
þimdi ben
ah ne etsem?
masmavi düþlere bulanmýþ
gri anýlarýn içinde suyun durusu
ne yalan dillerde
ve hatta ne doðru
buruk bir tat
dolaþýr damakta
ayazýna kurulu saatler
izbe odanýn
uyuyan duvarlarýnda
ha kalktý ha kalkacak son tren
oyalanmadan daha çok
yetiþmeli istasyona hemen
bensiz yol almasýn yine gün
yanarken yüreðim
güneþe eþ
ardýnda býrakmadan yýldýzlarý
yakýlmalý yeniden ateþ
uzaklara yol alýr artýk
eskiye savrulan beden
katýp da aþký özüne
bir daha aþýk olmalý aþka
tutuklu zindanlarýnda
ve bulanmalý týlsýmýna
sonsuzluðunda
esip geçen bir meltem dolaþýr
bir Ýstanbul gecesinde
lütfen
gündüzler öpsün unutmadan
ýpýslak ve sýmsýcak
teni ve kurumuþ dudaklarý
bundan böyle
ey dünya! seyret hadi bir daha
yeni bir kukla oyununda
oynuyorum aþkýna
ipler kimin parmaklarýnda
bir kez daha hayatým ortada
buradan baktýðýmda güzel görünüyorsun sevgili
yaklaþtýkça kayboluyorum yollarýnda
bir ses ver…bir þarký söyle
kaybolma
ki yeni bir öykü düþmesin dillere
atilla güler