tu
TÜFEK NAMLUSUNDA KARANFİL OLMAK
turuncu
TÜFEK NAMLUSUNDA KARANFİL OLMAK
Ben gönül telimi titretirim en onulmaz sevdalarla.
Hayatýn bir gizli köþesinde yaþar giderim.
Yarý karþýlýklý,
Yarý karþýlýksýz bir sevdayla.
Yol,iz bilmez deðil elbet,
Fýrlatýp atmaz kendini çarkýn içine bu yürek.
Ben karýn üstündeki ayak izlerini silen,
Dondurucu rüzgar olmalýyým.
Sahildeki kumlara yazýlý isimleri silen bir dalga olmalýyým.
Yada aðaçlara kazýnan aþklarý kapatan bir yosun.
Dur .. dur..
En iyisi ,
Yuvasý bozulan kýrlangýcýn gagasýnda dal olmak,
Bir avcýnýn tüfeðinin namlusunda bir karanfil olmak,
Ve açmak bahar bahar.
Öyle saklamalýyým hislerimi,
Kendimden bile.
Uçurmalýyým bu sevdayý,
Engin denizlerde oynaþan yunuslarýn yanýna.
Yada bir uçurtmanýn kuyruðuna baðlayýp ,
Salývermeliyim gökyüzüne.
Yalnýzca bulutlar bilmeli derdimi,
Ve bulutlar ulaþtýrmalý göz yaþlarýmý yeryüzüne.
Suskunluðumun sivri uçlarý törpülenirse bir gün,
Masallarý yaþamak gerçek olursa eðer,
Ve tükenirse gözyaþlarý bulutlarýn.
O zaman okunur bu hikaye.
Ve iþte o zaman biter bu hikaye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.