Pastel ve İyimser

Pastel ve Ýyimser

sakin ve ýlýmlý geçiyor yaz toprak yollu
seyrek çimenler yaðmura küskün
ayaklarýmý zorla sürüyorum
buruþuk bulutlarýn ardýna
göðün yüzü kýzarýnca susuyor her þey
gün caddeler belediye otobüsleri
hüzün artýðý bir belirsizlikte
kendimi zor tutuyorum
sana ve ayva tüylerine olan aþkýmý...

odam denize vuran güneþ ýþýðýna uzak belki
ama saçlarýnýn pýrýltýsýyla sarhoþum güpegündüz
þakacý rüzgarlar oyalaya dursunlar
yýrtýk perdelerin vakur sadeliðini
pencerem senin aydýnlýðýnla iyimser
ve çocuk sesleriyle uyanýyorum
seni yeni sevme biçimlerimi yazmaya...

lal bakýþlým telaþlarýmýn sýcacýk girdabýndayým
müstakil ev huzurlarý demliyorum bu düþüþte
buluþma takvimlerimizin pastel arifelerine
sýrlarýný dökmeden ortaya ortak suçlarýmýzýn
keyfini süreceðim sensiz yapayalnýz ömrümün
iki dudaðýmýn ucunda hep o ayný iki uçurum
bahçedeki karýncanýn direncine
kapanma aný gözlerinin...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: