MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SADRAZAMDAN AKILLI EŞEĞİM!..(Manzum hikaye)
ümit ışığı 2010

SADRAZAMDAN AKILLI EŞEĞİM!..(Manzum hikaye)



Odun kesip satardý,
Yoktu baþka mesleði;
Kýt kanaat geçimi
Vardý kýr bir eþeði.
2
Alarak eþeðini,
Çekip ormana gitti
Arý gibi çalýþýp,
Epeyce odun etti.
3
Odunlarý eþeðe,
Yüklemek kýsa sürdü;
Biraz yol aldý Ömer,
Eþek bir dere gördü.
4
Ýnat etti geçmedi;
Dikti kulaklarýný,
Kuyruðunu kaldýrdý;
Gerdi ayaklarýný.
5
Ömer kýzdý kükredi,
Vurdu koca sopayý;
Eþek gene týnmadý
Düþürecek sýpayý.
6
Bir, iki söz söyledi
Eðilip kulaðýna;
Eþek geçti inattan,
Fer geldi ayaðýna.
7
Eski kýr eþek oldu,
Ömer çekti yulardan;
Akþam anlattý köyde
Nasýl geçti sulardan.
8
- Geçen yýllarda bir gün,
O dereden geçerken;
Ayaðý kayýp düþtü
Tam suyunu içerken.
9
Bu suyu unutmadý
Aradan geçti yýllar;
Diker kulaklarýný
Her zaman suyu kollar.
11
Kulaðýna þu sözü,
Eðilip dedim ki ben,
Sadrazamdan bilgili;
Daha akýllýsýn sen.
12
Ulaþtý Ýstanbul’a
Kulaktan kulaða laf,
Düþünmeden konuþtu
Bizim Ömer pek de saf.
14
Çok geçmeden saray da;
Duyarak bu öyküyü
Fermanlar yazýlarak,
Topladýlar köylüyü.
15
Ömer vurdu dizine,
“Akýlsýz baþým” diye,
Kan doldurdu gözüne
Döndü garip kediye.
16
Ömer’i çekip alýp;
Çýkardýlar huzura
Çok yalvarýp aðladý,
Bakman diye kusura.
17
Baþýnda koca tuðu,
Bakmadý göz yaþýna,
Zebaniler hazýrdý,
Toplandýlar baþýna!
18
Yaþlý sadrazam huysuz,
Elle iþaret verdi,
Çok iri iki adam,
Yere bir keçe serdi.
19
Tutup attý Ömer’i
Keçenin üzerine,
Falakacý hazýrdý,
Herkes geçti yerine.
20
Sadrazama temenna
Saygý ile verildi,
Oduncu garip Ömer
Falakaya gerildi.
21
“Haykýrarak” sadrazam;
Aslan gibi kükredi”
Gör bakalým bir eþek
Nasýl akýllý” dedi.
22
Daha iyi görmek için!
Ömer dikti gözünü;
Ak sakallý sadrazam,
“Tekrarladý sözünü”.
23
“Bire zýndýk oduncu
Aklýn yok mu be adam,
Nasýl aptal olurmuþ
Bir eþekten sadrazam?”
24
Melul baktý oduncu,
Yalvardý sadrazama:
-Dinle sultaným biraz,
O sözü dedim ama,
25
Hiçbir kötü niyetim
Olmadý hiç de yoktu,
Þu dilim yok mu þu dilim;
Beni kalbimden yaktý!
26
Sadrazamýn elleri,
Sakalýný okþadý;
Kalbine su serpildi!
Birazcýk yumuþadý.
27
“Gevþetin falakayý”
Çözün” dedi” ipleri;
Ferman yazýn köylüye,
Öldürsün merkepleri”.
28
Katip geldi huzura,
Hemen ferman yazýldý.
Fermanýn tam altýna;
Sultan mührü basýldý.
29
Katip ferman yazarken,
Ömer kalktý yerinden;
Sadrazama baktý:
-Ah etti kederinden!
30
Eþekler öldürülse
Ne yapacak sopayý?
Düþündü derin,derin
Kýr eþekle sýpayý.
31
Katibin iþi bitti.
Ferman yollandý köye,
Ýnatçýydý sadrazam!
Gene geçti öyküye
32
Korku garip Ömer’in
Tak etmiþti canýna
Yaptý oduncu köylü;
Kakasýný donuna.
33
Ýþaret verdi “çýkýn”
Ak sakallý sadrazam,
Ekledi arkasýndan;
“Yalnýz kalsýn þu adam
”34
“Söyle bakalým köylü”
Nedir bu iþin aslý;
At korkuyu üstünden
Geçti falaka faslý”
.35
Daha da yaklaþtý Ömer;
Eteðini öperek!
Ellerine sarýldý,
Korkudan ürpererek.
36
Kýsaca anlatacak
Köyde olan olayý,
Doðruyu söylemekti;
Ömer için kolayý!
37
-Geçen yýllarda bir gün,
O dereden geçerken,
Kayýp ayaðý düþtü
Tam suyunu Ýçerken;
38
Bu suyu unutmadý,
Aradan geçti yýllar
Diker kulaklarýný;
Her zaman suyu kollar.
39
Kulaðýna þu sözü;
Eðilip dedim ki ben,
-Sadrazamdan bilgili;
Daha akýllýsýn sen.
40
Geçti eþek dereden,
Oldu iþte mucize;
Nereden bilirdim ki ben,
Ulaþacaktý size?
41
Olur mu hiç sultaným,
Bir eþeðin bilgisi?
-Ben de anlamadým
Benimle ne ilgisi?
42
-Af buyurun Sadrazam,
Ulu devletlim benim;
Doðruyu söylerim ben,
Gitse de þu bedenim.
43
Sadrazamlar tuð için,
Can kýymeti bilmedi;
Hiçbir sadrazam dahi
Yataðýnda ölmedi.
44
Bu gerçeði böylece
Tarihler yazýyorlar.
Sizin için ip hazýr,
Mezarýn kazýyorlar.
45
Siz nasýl ettiyseniz
Halefinizi telef;
Bu gerçeðin kendisi
Hatýrlayýn maalesef.
47
Sizden sonra gelen de,
Asýlýp sallanacak
Þansý var ise eðer;
Sürgüne yollanacak!
48
Gerçek bu kadar açýk,
Herkes bunu biliyor;
Bir tuð için kullarýn
Ýp ucunda ölüyor.
49
Þimdi açsan kapýyý,
Sýradadýr on adam
Nasýl ölürse ölsün,
Tek olsun da sadrazam.
50
Þimdi söyle doðruyu,
Benim aziz sultaným.
Helaldir sana kaným.
Akýllý kim sultaným,
51
Þimdi kapý açan mý?
Yoksa benim kýr eþek
Sudan korkup kaçan mý?
Süleyman ÜSTÜN
(1996’da yazýlmýþtýr.)

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.