MEHMETÇİK

Kar yaðmýþ daðlara
Soðuk kurþun gibi
Ayaz vakti Mehmetçik yollara düþmüþ
Vatan için,bayrak için savaþýyor
Saklanmýþ hain inine
Pusu kurmuþ kayalarýn içine
Kahpece arkadan vurmak istiyor.

Gecenin karartýsýnda Mehmetçik
Korkmadan dinlenmeden iz sürüyor
Þahin gibi keskin gözleri
Kundaðýnda gülücükler atarken
Veda ettiði yavrusu gitmiyor gözlerinden.

Yorgunluðunu gidermek için
Oturduðunda bir kayanýn üstüne
Çelik gibi parmaklarý tetikte,eli yürekte
Sesini duyuyor kalbinin
Annesi, babasý geçiyor gözlerinden
Ah çekiyor özlemle ciðerinden.

Daha çok iþi var Mehmetçiðin
Önündeki engelleri bir bir aþmak
Avýný kýskývrak yaklalamak için
Sesini duyurmadan yürüyor
Bir kurt sessizliðiyle
Arada durup bakýyor göðe
Tanrý’ya dua ediyor bütün içtenliðiyle
Ýnanmýþ haklýlýðýna yaptýðý kavganýn.

Korkmuyor kurþunlardan,bombalardan
Hain tuzaklardan
Bir bir aþýyor karlý daðlarý,yalçýn kayalýklarý
Korumak için kanýnýn son damlasýna kadar
Al bayraðýn altýnda yaþayan
Anasýný,babasýný,bacýsýný.

Amansýz pençeleriyle hedefine odaklanan
Bir kartal gibi
Gecenin zifiri karanlýðýnda
Süzülür gözden kaybolur Mehmetçik
Göðsünü kurþunlara siper ederek
Þehitlikse þehitlik
Gazilikse o da bana yeter diyerek.

2008.OSMAN ÖZTÜRK.
TAFLAN MEVSÝMÝ ÞÝÝR KÝTABIMDAN.






Sosyal Medyada Paylaşın: