Yüreðim bir yangýn yeri,yanýyor
Deryalar dökülse,sönmez inan ki.
Aðaçlar aðlýyor,çevre kanýyor,
Etraf cayýr cayýr cehennem sanki
Bir tosbaða zavallý,yanýyor
Bir karýnca yuvasý darmadaðýn.
Bir yavru ceylan sekerek,kaçýyor
Çevreye duyarsýz kalmayýn sakýn.
Bir topal çekirge zorla zýplýyor,
Bir kuþun yavrusun duman bürümüþ.
Yanýyor görenler,içi sýzlýyor,
Yandýkça ormanlar içim üþümüþ.
Çevremize döktük onca atýðý,
Düþünmedik yarýn,neler olacak.
Savurduk dünyaya onlarca gazý,
Kocaman dünya bize dar kalacak.
Kimi nükleer peþinde koþturur
Sonucunu düþünmeden her þeyin.
Yediðine onca katký doldurur,
Hibrit ile oynar senin neslinin.
Biliriz ki yeryüzü bir mescittir
Necisliði makul görmek ne kötü.
Çevremiz ki kurdun,kuþun evidir,
Sahip olun bozulmasýn bu büyü.
Talip KAZGI
04 Temmuz 2011 P.tesi/Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.