Ey kalbim bu halin ne bu nasýl bir eziyet, Býrak þu vefasýzý sonsuzluða sürgün et, Et ki cesaret olsun dilimin suskusuna, Et ki kalem son versin yazmanýn korkusuna, Et ki eþlik edeyim þiirler coþkusuna, Bir bir kayboluyorken elimde her meziyet, Yetmedi mi aþk deyip ödettiðin bu diyet?
Hayalimde, düþümde hep O’nu görmem niçin, Peþine düþmek neden böylesine bir hiçin, Dostlarým her gün derken “Telef ettin kendini!”, Ne diye büyütürsün tutkusunun bendini? Çözmek bu kadar mý zor esaret kemendini, Boynunu büken oyken içinde her sevincin, Neden hâlâ aþkýyla yanarsýn için için?
O giymiþken sýrtýna vefadan yoksun kürkü, Ve þunlarý söylerken aþk adýna her öykü, Kays çölden dönemezmiþ Leyli ondan vazgeçse, Ferhat dað delemezmiþ Þirin baþka yar seçse, Aþklarý yaþamazmýþ ihanet zehri içse, Bunlarý bir bir bilip taþýtman bunca yükü, Nedendir hâlâ o’nu yaþatman türkü türkü?
Düþün ki solmaz mý hiç dalýndan düþen yaprak, Üstünde ot biter mi suya hasretse toprak? Yýldýzlar parlýyorsa ýþýðý Þems’ten alýr. Can bile bedeninin içindeyse can kalýr. Beslenmeyen ateþin harý elbet azalýr. Gel bunlarý anlayýp dünü arkanda býrak, Býrak ki yarýnlarýn su gibi olsun berrak.
Hâlâ “Aþk mý?” diyorsun vefasýza yanmaya, Olmayacak hayale þuursuzca kanmaya. Anlaþýldý yetmemiþ her yerini oymasý, Neyin varsa alýp da bir kenara koymasý, Egodan sofrasýnda senin ile doymasý. Madem ki niyetin yok gerçeðe uyanmaya, Öyleyse sen devam et rüyana inanmaya.
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.