Dokunma bana yaðmur titredim yeterince
Dokunma bedenime kar yaðmýþ saçlarýma
Umudumu güçlendir dökülüp ince ince
Can sun bereketinle þefkate açlarýma.
Yönüm Allah’a doðru ellerim göðe açýk
Yalvarýyorum sana yýkýlan dünyamdan çýk.
Kendimle yürüyorum ýssýz bir patikada
Uzaklaþtý dostlarým suya düþtü huzurum
Ölüme mahkum oldum bin türlü entrikada
Toprak çeker içine anlatýlmaz bu durum.
Doðruluk mu mertlik mi söyle bu mu kabahat
Kýrýlmýþ bir kanatta uçarak gitti rahat.
Dokunma bana yaðmur gözlerime dokunma
Küle dönen dünyayý seyredeyim bir daha
Ýstemem senin olsun bana güzellik sunma
Engelle doðmayayým yepyeni bir sabaha.
Kapkara bir çukurda etlerimi sökeyim
Yok demiþtim var ise günahýmý dökeyim.
Çelik telle örülmüþ içinde bir kozanýn
Yaþýyorum yýllardýr olur muyum kelebek
Bu son haykýrýþýdýr son çýðlýðý ozanýn
Bu halde mi kalýrým hayatým bitene dek
Ýstemem isteyemem yitirmek inancýmý
Bilir misin kim çaktý yüreðime sancýmý?
Dokunma bana yaðmur bakýþýmdan uzak dur
Farhat mýyým deleyim engelleyen daðlarý
Ýlk önce sen sakinleþ sonra beni de durdur
Yeniden çaðýrayým geçip giden çaðlarý.
Yaþamaktan bezdirdi alnýmdaki bu çamur
Temizlemem imkansýz dokunma bana yaðmur.
Afet Ýnce Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM