Sineme çarpan bir rüzgârdý Unutulmuþ bir köþe baþýnda Adý silinmiþti dillerden yokmuþçasýna Kalbimin bozkýrýnda kaybolan Umutsuz bir aþk mýydýn sen?
Mendilsiz vedalara sahneydi Buðulanmýþ hüzün yataðý gözlerim Bir kafesti kirpiklerim yaþlarýma Cevap oldun kalbimin sorularýna Kaybolmuþken gizemin labirentinde Deniz fenerinin loþ ýþýðýnda Bir ateþ böceði misali aydýnlýðýmdýn Bana yol gösteren pusulam mýydýn sen?
Ben kimim diye sordum kendime Aynada seni gördüm Ben kimim diye sordum sûretine Gözlerinde beni gördüm Midye kabuðuna akýttým sessizce Ýçimde yetiþen zakkumun zehrini Sana inci olarak dönsün diye Yüreðimi aþkýyla arýndýran mýydýn sen?
Ve yaralý yüreðim ansýzýn açtý Senin sonsuz sevgine kapýlarýný Güne bakan tarlasýnda temizledim Günahkar sevdalardan kirlenmiþ yüreðimi Güneþ halaya dururken
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.