Tende Durudur Zaman

*Miâdý doldurulmuþ bir öyküye milat yazýyorum þimdi…aþýlacak çok acý var…

senin bensiz y/anlarýn…benim senli aným var*

Dilimle tövbeleri besliyorum þimdi
Uzak okyanuslarýn dingin dalgalarýyým vururken sana
Geçmiþim geçmelerinden geçmiþin
Gel…gör…sev iþte…
Bütün meselem bu seninle…

Uyuyan koynumda edilgen kývrýmlarýyla bir yýl/an
Etme’lerinden dönüyor havarileri yüreðimin
Telkâri gecede bir hecelik duruyorum
Bekle dünüþüyüþlerimi diye

Ýzmarit kokulu çarþaflara sardým zamaný
Yakýyorum þimdi tüm korsan seviþmeleri
Aynasýz yedi yýlýn yedi baþlý uðursuzluðundan
uðurluyorum sana aþký
doðmalarýný öldürdüðün bedeninden geç(de) gel

soy kabuklarýný yaranlarýmýn
soyunmak bir “ben”e hiç bu kadar yakýþmasýn
gözlerinin tülü kirpiklerini indir o ana tanýk olmasýn
yoksa …
yakarlar yârda yakalanan baca/karalarýný

iþte o an;
göðüslerimde begonyalar susar
zakkumlar üþür zemheri gecede
dað eteðine kurulu bir þehirde bir adam aðlar
anlar y/anlarýn anlamýný böylece…

geçmiþim geçmiþinden geçmiþin
benim senli y/aným da var….

NeNa
üçtemmuzikibinonbir

Sosyal Medyada Paylaşın: