duygularla dolu sesini dinliyorum sis içinde kayboluyor þehir tam bir sessizlik alevli bir beyazlýk sarýyor ikimizi çatýþmasýz bir sevgiyle sarýlýyoruz gümüþ sisler daðýlýyor istanbul doðuyor ýlýk bir rüzgar çamlýca tepesinden nakkaþ tepeye uçuyor yalancý kýþa gülüyoruz daha çok seviyoruz birbirimizi terkediyoruz hüzünlerimizi...
mustafa kaya 29.01.2007 / çamlýca Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.