-Bir koyunum ve bir ineðim olduðundan beri, herkes bana selâm veriyor.- Benjamin Franklin
...
-I-
kendime tok, kendime acým hele aklýna namerdin, hiç mi hiç yok ihtiyacým nerede bir namert varsa aklýný kendine saklasýn; önce iðneyi kendine, sonra çuvaldýzý ele saplasýn; günün yarýný var bugün almayý düþünen yarýn ayvayý hesaplasýn!?
Domuzlu’dan gelmedim denizden geldim adým ’Gülibik’ deðil ’Denizli Horozu’ deðilim Aydýn havasý çalarsa severim diz çökmeyi(!) bok/sör edâsýyla çýkýp ringe þikeli döðüþmedim yalancýktan güreþmeyi hiç mi ama hiç sevmedim výcýk výcýk belenmedim yaða düþmedim daha hiç baþ varken elden ayaða!...
ýþýk beni kör eden içime bakar, dýþýmý görürüm narenciye bahçelerinde çiçek kokusunda esrik, önüme bakar yüreðimi yakar yürürüm, tenim teninde, tinim tininde caným gözlerinde yýldýzdan yýldýza seni sürürüm...
kumsal ve deniz; seviþiriz durmadan kaleleri yapar bozarým ve yeni aþklar için yeni þarkýlar yazarým...
kasvetin baþýmda yaðmur yüklüsün dedikoducu bulutlar mavilerin içinde telâþlý bir koþuþturmaca...
güneþ suyumu kaynatan üsttekileri saða alltakileri sola savurup bulutlarý atan çok kerâmet var bu suda ay ardýnda bulutlarýn caným ciðerim yüreðim için pusuda...
hüzün hallacýna takar seni düþlerim yanaðýndan akar gözlerine bakarým avuçlarýma düþer özlemin...
-III-
bir ceylân türküsüyle yazdým adýný daðlara belleðimde yüzün, deli fiþek bir t/ay al’ný sakar, saks mavi gecede ben ay’a hayran tay bana ürkek bakar...
’Gaybana geceler’ doruklarýnda daðlarýn doludizgin bahar ay’dan ay’a tepelerden indirir yüzünü usul usul adýmlar kýrçiçeklerinde bir bir koklayýp tenini rahvan geçerim düzünü...
-IV-
mavi mavi akdeniz uf’kumda uzak adalar bir doðudan bir batýdan akþamý alacasý vuruyor, sabahýn köründe kuruyor hüzün...
bakýr döðen demircilerin örsünde zaman yüreðimde yankýlanýr sesleri sarkaçlý bir saat düþlerimde gelgit güneþ rüzgâr çýkar apansýz ve ben hâlâ yolcuyum... ...
seyrüseferinde gemiler dayanamayýp yüküne batar sulara teker teker gömülür denizin en dibine zilleri bir rakkasenin hâlâ yanýp söner yýldýzlarca uzak bir kýyýda gözleri deniz fenerlerinin...
-V-
beyler bana dokunmayýn yakarým gemilerin tümünü kýyýma fazla sokulmayýn kendime tok, kendime acým namerdin aklýna yok ihtiyacým...
Þaban AKTAÞ 03.07.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.