Sakalsýz bir kadýn Yüzündeki kýrýþýklýklarý söküyor Unutmadýðý bir mazinin cildini okþuyor Tek tek koparýyor nasýrlarýný coþkularýndan Gözleri acýyor / alný acýyor Tükenmiþ senelerini kazýyor gözyaþlarýyla Buruþmuþ seviþmelerini kesip atýyor teninden Acýyor / çok acýyor ruhu Silkeliyor tükenmiþ senelerini Yorgun / çok yorgun saç telleri
Karanlýðýnda bir iksir Büyüsüz deðnek Mutsuz bir mucize Uçlarý törpülenmiþ sancýlar
Gözlerinde bir patika Vücudundan geçen vadiler Elmacýk kemiðinde ýrmak sesi Küller daðý sýrtýnda Dokunsan söz olacak bir bohça
Kapý çalýyor Gelen ayna Týknaz nefesli Kýrk basamak çýkmýþ Kimse yok Geri dönüyor Kapýya býraktýðý not : ’bu sefer olduðun gibi gösterecektim...’ Kimse yok Geri dönüyor
Çünkü aldýrmýþtý içindeki kimseleri de Aldýrmadan kimsesizliðine...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.