ey dost

Ey dost!
Tohumunu en verimli topraða ektiðim dost.
Pamuk þekerlerden saçlarý,
bademden gözleri olan dost..
Yüzüne bakmaya doyamadýðým elini tutmaya kýyamadýðým dost.
Þimdi kimler almýþ seni benden!
Kime bakýyorsun bana baktýðýn gibi..
Oysa dayanamazdým ben yokluðuna. nasýlda alýþýyormuþ insan boþluðuna!
Ey yegane varlýðým!
Güzelliðim, caným, sevgilim!
Þimdi kim teselli ediyor seni,kim siliyor gözyaþlarýný?
Kimin omzunda aðlýyorsun?
Oysa bilmelisn dost;Kimse dolduramaz yerimi..
Bilmelisin ki göremezsin kimseden benim verdiðim kýymeti.
Kýyamzdým ben sana gülemezdim sen aðlarken
Oysa gülüyor yanýndakiler hiç bir þey olmamýþ gibi..
Ey gülüþüne kurban olduðum!
Sanma unuttum seni, sanma sakýn anmýyor bu dillerim seni.
Þuradasýn taa þurada yüreðimin en kuytusunda.
Býktým artýk görmekten seni rüyalarýmda ...
Kalk gel diyesim geliyor,bitsin bu iþkence bitsin seni görmek için uðraþlarým.
Ama diyemiyorm tutuluyor dilim. Aðlýyorum..
Uzaktan seyrediyorum gülüþünü.
Uzaktan seyrediyorum saçlarýnýn dalgalanýþýný,tutamýyorum.Aðlýyorum
Özlüyorum dost,özlüyorum papatyadan ellerini...!

.
Sosyal Medyada Paylaşın: