Ağlardım

Acýlar taþýdýðým kentler geçiyor üstümden,
Caným sýkýlýyor
Baðýrmak istiyorum,
Avaz düþmüþ gecede,
Sessizliðin orta yerine...

Kar yaðmýþ kentlerin ýssýz sokaklarýnda
Ayaz ürpermesi isyankarlýðým
Yollarda benim ayak izlerim var
Evlerdeki ýþýk gölgelerinde yalnýzlýðým

Buz tutan pencerelere
Yýldýzlar düþürüyorum
Ýçimde bir yerler acýyor

Deselerkiydi!
Her acýdan bir kent yarattýðýn kadar insansýn
Aðlamak için bir nedenim olurdu
Aðlardým...

Paslý begonyalar geçirdiðim sokaklarýn
Lavanta kokulu çamaþýrlarýnda
Islak mendiller satan çocuklara bakar aðlardým

Dayanmak sabýr iþinden öte
Bu kentin varoþlarýndan
Tepeden baktýðým bu þehre...

Çam kozalaklarýna,
Çoban armaðaný saklamýþým ya
Bakardým gözlerinin içine
Ýri göz bebeklerinde aç gülüþler
türkülere yanýk sevdalar taþýyan yüreðine
Bakar bakar aðlardým...

Aðlamak
Ýnce bir sanatýydý
Þiire dokunmuþ iþciliðin...
Sosyal Medyada Paylaşın: