Sen öldün mü?

Seni aldilar,
Kar yagiyordu geceden ,kursun gibi agir,
Dayanilmaz bir çigligin içinde,
Seni aldilar ,
Seni alip beyazlara sardilar..
Öksüzdüm inan, inan çaresiz...
Dokunamadan ellerine ,
Öpemeden uzun uzun ,
Dalindan düsen yaprak gibi ,
Kahrolasi ,
Ölgün teninde buzbeyazi,
Seni aldilar gördüm kör gözlerimle
Çaresizdim ne korkunc !
Bagirdim sesim düstü uçurumlardan ,
Seni alip gittiler ,
Ben öldüm...

Güzel saclarin vardi senin ,
simdi ölmüssün ya, melekler tariyormus onlari.
Sahi sen gercekten öldün mü?
O berbat cukura gömüldün mü?
Sen yanliz kalmaktan korkardin oysa ,
Çok kez karanlikta sarilirdin ya ,
Çocuk gibi hani düsmekten korkarak..
Sahi sen öldünmü ?
O daracik cukura gömüldün mü?

Hastalikli birsey bu ellerime bulasan ,
Sacma sapan bir yanlizlik!
Yildiz kaydiginda dilekler tutarmis insanlar ,
Simdi tutsam seni!
Bir yildizin parlakliginda ,
Gercegin atesi yüzümü yakar ,
Seni aldilar ,gördüm ben!
alip bir beyaz beze sardilar.
Agitlar parçaladi kulaklarimi ,
Insanlar kalabaliklasti,
Annen öyle bitkindiki ,
Kizim... diyebildi ancak ardindan ,
ve Yagmurlar döküldü yanaklarindan..


Narin ellerin vardi senin ,
Simdi ölmüssün ya ,melekler tutuyormus onlari ,
Sahi sen gercekten öldün mü ?
O karanlik cukura gömüldün mü ?
Oysa sen ,karanliktan korkardin ,
Isiklar söndügünde aglardin ,
Sahi sen gercekten öldün mü?

O karanlik cukura gömüldün mü?


Ersoy Cav.
2006

Sosyal Medyada Paylaşın: