İn Cin Sevişiyor
Ýn cin seviþiyor simsiyah tenhalarda
Öldürmekten yýlmýþ bir býçaðýn kokusu siniyor çýðlýklara
Daraðacýnda koyu piþmanlýk renkli bir dudak asýyor kendini
Ayýplarýn hepsi adam olmuþ – bir tek ruhu kalan çarþaflarda
Ýþte bakýn tam bu esnada – tam bu esnanýn göbeðinde
Bütün kuklalar soyunmuþ koþuyor kýyamete
Nasýl da yýkýlýyor duvarlar gözyaþlarýyla
Aðaçlar nasýl da gömüyor topraða kendilerini
Nasýl da yýlmýþ yýldýzlar – karanlýðý ödünç alarak
Ýþte bakýn aylar nasýl da karýþmýþ birbirine
Nasýl da göz altlarý morarmýþ sebepsiz sevmelerin
Öyle derinleþmiþ iþte göz çukurlarý – içine yalancýlarýn düþtüðü
Tam bu esnada
Küçücük – yumuþacýk – körpecik bir el
Göðün bakire perdesini kalbine doðru çekiyor
Görüyor musunuz?
Nasýl da kanýyor sonsuzluk
Nasýl bir utanç yaðýyor dokunduðumuz topraklara
Sivri – çok sivri hezeyanlar batýyor göðüslere
Görüyor musunuz ? – hiçbir tomurcuk kibirle sulanmaz artýk
Ýþte o esna – bir huzurlu bir yapraðýn üzerinde artýk
O hiç doðmamýþ el bir kez daha oyuðunda
Geceyle gündüz seviþerek çözüyorlar düðümlerini
Yýldýzlar sadece üþümemek için giyiyorlar karanlýklarýný
Aþk bir kez daha çizdiriyor kendini tarihine
Þimdi bu þiire bir þahit lazým – o el dýþýnda
Hiç görmediði bir büyüye inanacak kadar düþçül biri mesela
O eli düþler düþlemez bir þiiri bile yarým býrakacak biri...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.