* Bir Garip Yolcuyum Bu Limanda *
Sen bilmezsin, karanlýk odalarda oturduðumu
meðer ne çok eðri çizgiler varmýþ alnýmda
içimde sensiz kalan erguvanlar yetim
öyleyse, býrak çocukluðumda kalsýn uçurtmalarým
saçlarýnla uyandýr beni, öp yalnýzlýðýmdan
insan coþar ýrmaklar gibi seni sevdikçe
çýnarýn gölgesinde oturan, mehtap gibisin
peçeli bakýþlarýndan doðuyor sabah.
Dedim ya,
ben Emrah, sevdalar ki gelir hep beni bulur
dalgalarýn denize, denizin dalgalara dönüþtüðü zaman
aþklarýn en ateþlisini sana sakladým
gel, þimdi Akdeniz sahillerindeyim
bir garip yolcuyum, bu limanda
yeþil ve mavi arasýndayým
yorgun kalbim seni bekliyor
köpükler düþüyor üstüme
bekleyiþlere ne ad verdiðimi nerden bileceksin.
Ben daima aþklar edinirim
bir þehirden ötekisine giderken
þiirlerde dertli bir þairin oðluyum
adým Emrah,
bodrum’ da yaz tatili çocukluðum
hâlâ silinmemiþ benliðimde
bu mavi gözler kimin? bu fýrtýna sesi ne?
düþündüm de senden pek uzakta deðilim
gel, Ege kokan yalnýzlýðýnla, beni sevdiðini söyle
dedim ya, ben Emrah, dertli bir þairin oðluyum
yýllar çile gömleðim, hasret özge sazým.
Kuytu bir yaz akþamýydý,
anýmsar mýsýn? Bodrum’da bir yat gezintisinde dik
yan yana oturmuþtuk, kýyýda davulcular bizi karþýlamýþtý
yýldýzlar erimine daðýlýyordu, mavi sulara
dudaklarýnda nice sözcükler, teninde menekþe kokusu
saçlarýný örer gibi dokunmuþtum sana
býr esmerin utancý vardý bakýþlarýnda, anýmsýyor musun?
iþte ben hep o günleri yaþamak isterdim
ben buyum, dertli bir þairin oðluyum
ne aþklar, ne acýlar gelip geçti ömrümden
kimleri sevdim, kimleri kaybettim içimden
ne olur,
ayrýlýðýn anlamýný bilsen de sakýn söyleme
konuþtukça, tüm kapýlar kapanýr üstüne.
Nui Daðdelen
Özdere-Ýzmir
13/6/2011
Saat:13.27
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.