Gül bahçelerinde
Kýzýla karýþan gün aðarýrken
Sabrýný yitirmek üzere bülbül,
Þebnemler güller üstünde
Ilgýt,ýlgýt eserken tan yeli,
Kor olmuþ küçük yüreði,
Levh-i mahfuzda yazýlý kaderi,
Goncanýn mucizeye döndüðü
An..
Bu kaçýncý düþ,
Kaçýncý bahar,
Gene aðaran günü bekleyecek.
Bülbülün gözleri nemli,
Acýsý içinde kanat çýrpacak.
Hançer gibi dikenler olsa da,
Ulaþmak istiyecek menzile,
Semada doðan güneþle,
Zikrullahla þifreyi çözecek.
Dost kapýsýdýr gül bahçeleri,
Zümrütle yakutla karýþýk.
Güller gonca,gonca
Vecde gelmiþ,
Rahmanýn rahmetiyle
Secde eder duasý.
Arþýn katlarýna döner,
Gül çekici vuslat gönülde
Þifresi çözülmüþ fecirde,
Gün doðuyor gül bahçelerinde...
Þükran Beþýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.