Hakim bey.!
Kalem’i kýrmadan,hele bi dinle.
Bak þu sýfatýma,konuþsun senle,
Karekökü mü al,çarp üçyüz binle,
Aslýmýn aynýdýr,hükümsüzdür bey...
Þahid’im bedenim,gözlerim saçým.
Hala seviyorum,ve hala açým.
Bulutsam,o yaðmur,Ben onsuz hiç im.
Aslýmýn aynýdýr,hükümsüzdür bey...
Ýzini saydýðým,doðrudur...saydým.
Evinin önünde hasýr da yaydým.
Kimsin deyip durma;bak,orda kaydým.!
Aslýmýn aynýdýr...hükümsüzdür bey.
Ayþe’den mektuplar,sal’dým mý?...saldýýým.
Sýnýrý,boykotu, deldimmi?..deldiiim.
Gördükçe,göz atýp,güldüm mü.? güldüüm.
Aslýmýn aynýdýr,hükümsüzdür bey.
Face de kýz olup, ekledim;evet.
Çok deðil,üç beþ gün,eyledim düet.
Baðýþla hakim bey,ettim kabahat.
Aslýmýn aynýdýr, hükümsüzdür bey.
Bari; evlerinin altýnda yatýr.!
Süt,yoðurt getirdim; yok mu hiç hatýr:)
Nebi’yim; inadým, o þurda yatar.
Aslýmýn aynýdýr...kes parmaðým bey.
Nebi KILIÇKAYA
30/06/2011...perþembe
Sivas. 10:34
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.