Taze Yaðmur yaðmýþ hatýralara...
Yeþerir diyorsan,ordayým Gül’üm.
Ne zaman düþünsem,açýlýr yara;
Islanan kuþlarýn,ordayým Gül’üm.
Sorma;unutamam,vazgeçmem senden.
Mecbur deðilsin bak;alýþmýþým ben.
Ýlkbahar gibisin;sonsuz kýþ’ým ben.
Kalbi kýrýklarýn,ordayým Gül’üm.
Þurda;þu masa’da oturmuþtuk ya,
Aðlamýþ,gülmüþtük,ve koþmuþtuk ya,
Lise defterleri,uçurmuþtuk ya,
Üþürken sardýðýn,ordayým Gül’üm.
Görmek istiyorum,elimde deðil.
Nolur;son kez olsun,imkansýz deðil...
Ellerimden tutma;hafiften eðil,
Þavkýnýn düþtüðü,ordayým Gül’üm.
Gelmezsin...demeye dilim varmýyor.
Haykýrýrým...susamam,gözüm görmüyor.
Nebi’yim...murada neden ermiyor,
Issýz bir taþ varya;ordayým Gül’üm...
Nebi KILIÇKAYA
14/04/2011..perþembe
13:00...Sivas.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.