İBRETLİK VAKA,,,
Yokluðunda yüzüm gülmez sanýrdým,,
Meðer varlýðýnda gülememiþim..
Gayri ihtiyari,alnýma baktým,,,
Kara yazýmmýþsýn,,görememiþim..
Alnýmda çizgiler çoðalmýþ gitmiþ,
Bir diðerine bir mana katmýþ..!!
Her biri bir yönde ayrý yol tutmuþ,,
Doðrusu hangisi anlamamýþým...
Ellerini tutup yola çýkarken,,
Haydi ya bismillah.ya Allah derken.
Arkamýzdakiler bizi kýnarken..!!
O beddualarý duyamamýþým...
Hesapsýz kasabýn elinde masat,,
Kalýrmýþ en son olurmuþ kesat..!!!
Keþke dedim amma geçti o fýrsat,,
Ýzini tozunu bulamamýþým...
Ölüme bir çare buldum diyerek,
Arkamda nem varsa atýp silerek.
Sana bu canýmdan can ekleyerek,,
Kimsenin sözünü dinlememiþim...
TÝRYAKÝ yem varlýðýnda gülmedim,,
Bu derdi gönlümde nasýl sakladým..??
Ýbretlik bir vaka deyip bekledim..!!
Akýl sýr ermedi..!! kýyamamýþým...
06 MAYIS 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.