Dað kýrýðý esintilerle yaklaþ bana, üstüme devir seni
Altýna al yaðmuru üstüme ser seni…
Hayli zamandan sonra
Bugün dokundu seyrek ninni saftan iniltilerime
Küllük doldu sonra duruldu an… Ýmtihan dedi
Leblebi sarýsý peþtamal sarýldý göðe
Sývý yalnýzlýðýmý tasalandýrdý
Akýntýlarda Daðýnýktým
Dargýndým yar soluðuna
Kundaklý zencefil kokulu tütsü
Ten ayrýðýndan süzüldü süzeðime
Ömre göz, göze payam tenhada özrümü üzdü
Ýnci, incik yaþantý tokluðu yokluðun
Aþk’ý naz oldu duruþun, keyfimde itinalý bekleyiþ
Ýlk kitabý yazan, hitabý zorlayan, baþka bir kitap okumuþ muydu?
Alçý kaplamalý zihin, kaçýncý çatlaðýnda fikir üretmiþti
Yar dudaðýndaki kýyýk acýnýn sancýlý zarý
Bakýldýðýnda bir hayli daðýnýktý
Akýl takýlýydý halef’e, selef’e
Susuþunun entarisi çekilmiþti geceye
Vakit ile Tevfik
Alýntýnýn ve alýnmanýn resmiyetteki solgun yüzüydü
Sandýk kýlýfý andýklarýný saklýyor göðsümde
Ýliþtirilmiþ varlýðýmýzýn, inceliðinde sýzýntý
Aramýzdaki ve arkamýzdaki aklanmalar
Seyirdeki saný ve sen beni taný
Sonra duruldu, durdu o
Öteki koþtu tutkuyla oklandý aþk yasaktý
Kenti zarif kendi Arif’imiydi aþkýn
Sorgulu ikametgâh soluðu sokaðým
Suçlular aðrýlý uyanýyordu aðýrlandýðý yerden
Kimse soluk aralarýma bulaþmýyordu artýk
Baðrým aç çocuk eklentiliydi göz uçlarýma
Uçuk anlatýmlarým solutulmuþtu çengili susuþlarýna
Her baharýn korktuðu yaðýþ
Zeminden tene yaklaþýk kýrk ihtimal
Ýki tenha kuytusu gözlerine varýþ
Kendi iklimine yarýþ, sen ara aydýnlýðýma sýkýþ
Göðüste yakarýþ, uyanýklýðýma doðan sen olduðunu sanýþ
Ýþte bu büyük yanlýþ tevbihimde salýnýyor
Emir iliklerime mukaddes bir sancý eklemeli
Üstümü örtmeli
Küfrüne sýðýnmadan senin
Öykünde ölüyordu tenim, terim
Sýðýntýlarýmda kentliyim
Korkuyordu sýðýnmacýlar
Öykü bitiyordu sen gidiyordun
Sýðýnaðým ürküyordu…