Bir telefon sesiydi Bizi ayýrdý ebediyyen Beni hasrete Seni ahrete uðurladý Tersyüz oldu herþey birden Ne demek Bir daha göremeyecekmiydim seni Telefonun diðer ucunda sen olmayacakmýydýn? Kýzým demeyecekmiydin ben annem diye seslenirken Daraldýðýmda sinene yaslanamayacakmýydým? Þýmarmayacakmýydým gülen gözlerinde Saçlarýmda dolaþmayacakmýydý nasýrlý ellerin? Ve ben Onlarý doya doya öpmeyecekmiydim? Sana gelirken Ne yollar ne yaþlar bitti Þehirler þehirleri yutarken Ýnadýna uzuyordu yollar Sessizlik bile aðlýyordu anne Dýþardan bile duyuluyordu Hasretinin yüreðimi yakýþlarý Acýma duygusuyla doluydular Sokak lambalarýnýn bakýþlarý Son kez bile görmeden Sessiz sedasýz örtmüþler kahverengi örtüyle Bilmediler canýmý gömdüklerini Sýcak kollarýn yerine Soðuk taþlar karþýladý beni Ömrüm Tenimden döküldü yaprak yaprak Dünya ahret çizgisi Ýki metrelik toprak Seneler geçti Ama hala dün gibi Eskimeyen tek þey anne yitimi Bugün hatýrana aðlarken Sevgin kapladý kalbimin dokusunu Ve rüzgarlar getirdi Mis gibi tülbendinin kokusunu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ummueytem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.