Farkında mısın?

Ýnsanlar yoksul, çocuklar aç.
Ýnanýn bir lokma ekmeðe muhtaç.
Yalvarýrcasýna bakýyor bize,
Kocaman açýlmýþ simsiyah gözleriyle.
Farkýnda mýyýz bu sessiz çýðlýðýn?
Farkýnda mýyýz inleyen dudaklarýn?
Kuruyan, çatlamýþ, mecalsiz ellerin.
Dokunsan düþecekmiþ gibi duran,
Bir deri bir kemik kalan bedenin,
Titreyen incecik bacaklarýn.
Ýçecek bir damla suyu yok,
Susuzluktan çatlamýþ toprak.
Hayvanlar ölüyor, insanlar ölüyor.
Kalmamýþ yeþil bir tek yaprak.
Burasý Afrika, burasý Sudan, burasý Etiyopya.
Teni de talihi gibi kara insanlarýn vataný.
Açlýk ve sefaletle boðuþan,
Yaþamýný tadamadan hayata veda eden,
Akbabanýn arkasýnda ölümünü beklediði,
Minik yüreklerin vataný.
Ayrý olsa da fark etmez dini,
Onlar bir can, onlar insan!
Ne olur farkýnda ol onlarýn.
Ne olur uzat yardým elini.
Bir lokma ekmek de sen ol sofralarýnda.
Bir yudum su ol bardaklarýnda.
Umut ol yarýnlarýna.
Unutma onlarý!
Sosyal Medyada Paylaşın: