ben ebe oldum o saklandý. elliye kadar saydým gözlerimi açtým...
duruyor tam karþýmda. gözlerini kapatmýþ. koskoca dünya’yý gözlerinde saklamýþ.
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým çocukluðumla...
ben ebe oldum o saklandý kýrka kadar saydým gözlerimi açtým...
oyunumuzu çoktan unutmuþ. kendine yeni bir oyun bulmuþ. otuzda haftayým altmýþta biter. yýrtýlmýþ yine beyaz yakalý kara önlüðü. dudaklarýnda muzip bir gülüþ kalbinde yüz on vuruþ. terler akarken yanaklarýndan
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým çocukluðumla
ben ebe oldum o saklandý otuza kadar saydým gözlerimi açtým...
bir eylül akþamýnda. bir elinde üç numara fýrça diðerinde kan rengi kýrmýzý boya. "kahrolsun cunta" diye yazýyor o kaçarken sokaðýn taþ duvarlarýnda. kýl payý sobe olmaz iken
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým gençliðim ile...
ben ebe oldum o saklandý yirmiye kadar saydým gözlerimi açtým...
bu kez bir sevda’ya saklanmýþ yüreði. yine yüz on çarpýyor. gece saçlý sevdasý’nýn gözlerine bakýyor. hayrat bir çeþmenin buza kesmiþ suyunu elleriyle taþýyor. onlar hâlâ Haypet ’in dar sokaklarýnda yaþýyor
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým gençliðim ile...
ben ebe oldum o saklandý ona kadar saydým gözlerimi açtým...
Karadeniz’in dimdik yokuþlarýnda resmi bir araçtan sol ayaðý dýþarýya sarkýyor. elli beþ model willys bu dik yollarda bir tek arazi de kalkýyor. çaresizliðine çaresiz hasta bir nine’nin çaresini çantasýnda taþýyor. yol hem sisti hem de yokuþtu. zaten bende de arazi yoktu.
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým olgunluðumla...
ben ebe oldum o saklandý beþe kadar saydým gözlerimi açtým...
bir mangal baþýnda rakýsýný yudumluyor. biraz kilo mý almýþ saçlarý da hafiften aðarmýþ. bir türkü mýrýldanýyor. "çift candarma kaymakam konaðýndan geliyor " diyor türküsü baþýndan sonuna memleket kokuyor. olgunluðumun kadehinden bir yudum içiyorum. ilk kez hesabý ben ödemiyorum . yakaladým sanmýþtým yanýlmýþtým. o közlerin kýzýllýðýnda bildiðim hayallere ben’se yakamoza dalmýþtým.
sobe diyemedim...
saklambaç oynuyorum kendim ile
ikimiz de ebe olduk ikimiz de saklandýk hiç sayý da saymadýk...
daha ayný sabah duruyor tam karþýmda. silueti aynada gülümsüyor. ben sað gözümü kapatýyorum o sol gözünü. ben sol gözümü açýyorum o sað gözünü. ben ne yaparsam tam aksini yapýyor gözlerimin içine bakýyorum... geldi iþte oyunun bittiði an. sobe diyeceðim tam,
benden önce...
benden önce...
benden önce,
o beni sobeliyor...
ahad karacan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahad karacan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.