Senin adýn sarmaþýk.
Nemli gözlerde ve boþ
Çocuk kollarýnda yaþar.
Yapraklarý kesik
Kesik...
Hiç öyle sarmaþýk gördünüz mü?
Elli santime kadar ölüm.
Dibi kan tutmuþ sözlerin orta yerinde
Vurulmuþ.
Ve yine söylüyorum.
Aþk intihar süsü.
Sarýþýn bir kadýn
Nane kokularýyla öpüyorsa sizi.
(Tamam mý?!)
Harflerin sarmaþýk yapraðý
Senin.
Çiçek açmak için týrmanýrken
Göðe aþýk olur.
Kökünü terk eder gövden.
Boþlukta yapayalnýz
Ve yeþil.
Ama aðlamazsýn yine.
Çünkü gövdeni ipince zambak yapraklarýyla okþar
Bir çocuk.
En kanayan yerinden tutar seni
En kýrýlmýþ...
Ve senin adýn menekþe.
Ölü evlerinin pencereleri önünde
Balkon korkuluklarýnda durur.
Tam yedi gün sulanmaz.
Ölür yapraklarý.
Çiçekleri üþür.
-Kýrk gün sonra
Yasin’le uyandým.
Bir bardak su ile koþtum yanýna.
Az da olsa yaþatmak istedim seni.
Bir umudum olsun diye.
(Adýný seviyorum.)
Kýyýdaki Adam, ad ve harfler için þunlarý söyledi:
"Hani demiþtin ya
Harfler gerçek
Adýn kendisi yalan diye.
Ýnanmýyorum.
Çünkü yapraklarý ölse de sarmaþýðýn
Adý yine sarmaþýktýr.
Gölgesinde aðlayan her çocuðun
Umudu için."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.