KATİL

Sensizlik yakýyor içimi bir tutam kor misali,

Her anýmý seni düþünerek geçiriyorum

Yetiyor mu diyorum ama yetmiyor.

Son bir çýrpýnýþ içerisindeyim

Kanadý kýrýk kuþ misali

Uçamýyorum ama en güzel yerlere uçmayý hayal ediyorum

Sevdaya, aþka belki cehennem ateþine

Belki en güzel rüyaya uçmak istiyorum

Ben, kendimi bildim bileli aþký tatmamýþtým

Býraksaydýn ya beni

Ben, benli günlerde mutluydum

Ve inan ki senli günlere hiç ihtiyaç duymuyordum

Ýlk defa kendimi umudun pençesinde buldum

Seni, seni arýyordum be sevgili, senli günleri arýyordum

Hatýrlar mýsýn bilmem ama bir tarih söylemiþtin kulaðýma fýsýldayarak

Bu tarihi bil, bil de unutma demiþtin hani

Ben unutmadým da sen ne de çabuk unutu vermiþsin

Bense bunu bile bile hayatýn zalimliði altýnda hâlâ seni anýyorum

Neden biliyor musun sevgili

Sen kalbimi seninle öldürdün katil olsun

Bense benim bedenimi senin acýnla öldürerek katil olmak istiyorum

Ýþte aramýzdaki fark bu!

Sen benden, bense kendimden vazgeçtim

Umudun pençesinde senli günlerin içinde, seni anarak ölüyorum...



ZEYNEP BAKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: