Dönüşüm...

ÖNCESÝ...

Ýþte þimdi söyleyebiliyorum
Dün olmayýp bugün var olduðumdan…
Beklemek ömrün yarýsýymýþ
Bugün sana kavuþtum, kendime doðuyorum

Aç ellerini sar beni yarýnlarýna
Dünüm olmadan daha öyle hasrettim ki bu ana
Sensiz benden, bensiz beni bilememiþim
Tohum olmuþum sula beni
Sen halime açýyorum…

Bir varmýþ yokum, bir yokmuþ varým
Yarýndan kaðýtlara yüreðimden kalemle
Bu masalda seni yazýp kendimi çiziyorum
Öyleyse çevrilsin sayfalar
Dinle beni, bizi okuyorum…

SONRASI...

Ýþte ancak þimdi bahsedilebilir
Dün olmayýp bugün var olan bir hiçten
Beklemek ömrün yarýsý, tamamlamak diðer
Elma tüm durmakta, …masada
Tencere kapaðýna kavuþtu, yeni tatlar doðmakta

Göz açýlmadan görmez, dil kurumadan susamaz
Dün olmadan yarýna devretmez bugün kendini
Baþkasýz kimlikler de kendiliðine ulaþamaz
Envai tohum ek topraða, sen ol…ben ol…o ol…bizi sula
Göreceksin biz nasýl olur da sen olup açmakta

Bir varmýþ yok…bir yokmuþ var…
Yarýndan kaðýtlara yürekten kalemlerle
Bin bir masal devþirilir geçtikçe günler aylar
Öyleyse çevrilsin sayfalar
…
Yaz bizi, oku bizi, dinle kendini…

Sosyal Medyada Paylaşın: