hey gidi günler hey

Bilmem kaç saat sonra güneþ,

Anadolunun Iðdýr kapýsýndan ülkemize göz kýrpacak,

Ve sonra gün boyunca çeþitli diyarlar üzerinde seyahate çýkacaktý..



Bu gezi baþlarken,

Yeryüzünde ki cennete gelmenin mutluluðuna þahit olurken,

Diðer taraftan heryeri en içten sýcaklýðýyla ýsýtacaktý.

Bu yolculuk esnasýnda,

Mazlumuda görecekti, zalimide. Fakiride görecekti, zenginide..

Kimi zaman yalnýz bir kiþinin yalnýzlýðýna iþtirak edecek,

Kimi zaman da üþüyen bir çocuðun gözlerinde tebessümü saðlayacak.

Doðuda aþiretlerin silahlarla kuþatýlmýþ kaleyi andýran evlerini derin bir sýzý ile izlerken,

Diðer taraftan ayný ilde, sokakta mendil satan yüzü yaralý çocuklarýn hayata sýmsýký sarýlmalarýný heyecan ile seyre dalacak.



Akarsunun yerinde durmadýðý, akýp gittiði gibi,

Doðutan, Batýya doðru akacak ve koyu bir hava tecelli edecek...



Baþkent semalarýnda, öðle vaktinin sýcak dakikalarýn da gezinirken,

Siyah giyimli insanlarýn telaþýna ortak olacak,

Ve resmi bir edanýn insanlar üzerindeki boðuk ifadesini farkedecekti.

Bu þehirdeli entellektüel kisvenin bireyler üzerinde vakur bir hal sergilediðini,

Ve bu iç acýtan riyakar halin, korku temalý resmini canlandýracak.



Bir taraftan Baþkentten ayrýlmanýn duygularý filizlense de,

Diðer taraftan Ege da olmanýn heyecaný saracak.

Bu þehrin alkol kokulu zeminlerini yýkamak için bulutlarýn arasýna gizlenecek,

Bultlarýn yardýmý ile kirli caddelerin temizlenmesine þahit olacaktý belki de.



Hafiften hafiften ayrýlýðýn si mgesi olan karanlýðýn mesajýný verirken,

Eðe üzerinde ki martýlarýn gevezeliðine ortak olacak,

Diðer taraftan da geride býraktýðý günün haykýrýþlarýný gözlemliyecekti.



Buradan bir baþka Ülkeyi kollarý arasýna almaya hazýrlanýrken,

Cennet diye tabir ettiði bu ülkeyi;

Sevmeye baþlarken, nefret deðil ama hüzünlendiði hissine kapýlacaktý.



’’Bu silsile günler boyunca devam edecekti ama Anadoludan ayrýlýrken,

Gökyüzü toprak rengini alacaktý.

Onu mavi, masmavi görmek mümkün olmayacaktý.

Sanki yer ile gök alev rengini almýþ, insanlar içinde piþecekti...’’



Edirnenin çiçeklerle zinetlenip, kuþlarýn bahar bestelerini okuduklarý Nisan akþamlarýnýn bir baþka randevusunda buluþmayý temenni etmiþ ve kendisini bir baþka Ülkenin kollarý arasýna býrakacaktý..



Güneþ bir yýl boyunca, belki bu defa farklý bir sahne ile karþýlaþýrým ümidi ile her sabah fütursuzca uyacak ve her defasýnda farklý bir sevgi besleyecekti.



’’Þöyle bir geriye baktýðýnda, çaresizliðin resminden baþka biþey göremiyecek,

’HEY GÝDÝ GÜNLER, HEY’ demekten baþka birþey diyemiyecekti...



28.06.2011 02.01





Bir Garip Yolcu
Sosyal Medyada Paylaşın: