Bir çocuk düþün ki, yetim. Kanatsýz bir kuþ gibi, Çýrpýnýrken semada, Bedenini toprak öpüyor, Annesini ararken.
Bir çocuk düþün ki, yetim. Savaþýn ortasýn da, Korku temalý resmi çizerken, Göz bebeði küçülüyor, Babasýný ararken.
Bir çocuk düþün ki, yetim. Güneþi ýslatýp mahfeden, Kuruyan gözyaþlarýný silerken, Masumiyeti ile süsler cihaný, Kardeþini ararken.
Bir çocuk düþün ki, yetim. Daha on yedi yaþýnda, Elleri ve alný nasýrlý, Boynunda þeker kutusu asýlý, Annesi, Babasý ve kardeþi olan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnız Lider Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.