Çaresizliði sarýp kaç kat kefene Çýrpýna çýrpýna yok etmek ölüm acýsýný, Zor, çok zor. Þans, talih, kader, kýsmet Beþ kuruþa deðil artýk Beþ kurþuna! Yok olmak bu dünyadan, Bu kalplerden, Bu anýlardan Bedavaya… Mermi sesleri výzýldarken kulaklardan, Ambulanslarýn sedyelerine sarýlýp Hýçkýran analar, babalar Kendilerini teneþirde yýkasýn diye büyüttüklerinin Katledilen umutlarýna bakarlar Ölgün ve dalgýn… Ne gam! Gidenler, Bilirler mi ki býraktýklarý acý çýðýnýn altýnda Aðlayan geleceði? Yazýk oldu… Çýrpýndý gözler çaresizce, Sözün son bulduðu anda… Bedenler, Taþýdýklarý emaneti býrakýp topraða, Rüzgâra verirler kimliklerini Ve Ilýk bir meltem eser sessizce Ruhlarý öpüp kucaklayýp Filizlere göz dikerek. Haydi kalk… Yüreðinde ve anýlarýnda kalana sarýl sýmsýký… Vefayla. 28.6.2011 SERAP DEMÝRTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.