LİMAN LOKANTASI

Bir kaset çaldý Zeki’den,
Eþlik etti dalgalar...
Kýzýl bir tablo çizdi ufuklara,
Uzandý geceye yorgun güneþ...

Sonra ay,
Serv-i siminle yaptý altýn saçlarýný
Uzak sulara kýpýr kýpýr...

Sonra kadehim,
Kaderimin ortaðý, kederimin sýrdaþý,
Duygularýmýn tercümaný, aþkýmýn imaný,
Boþalmýþ kadehim...
Aðlattý beni bir kýrýk masa baþýnda.
Kýzýl kana bulandým, sensiz ve sessiz...

Gelip gidene, gidip dönene,
Dönüp oturana, oturup kalkana,
Kalkýp inene, küfrettim o gün...

Duydukça çýldýrdým vapur düdüklerini...
Kaptanýndan çarkçýsýna,
Dümencisinden çaycýsýna aldýlar paylarýný,
Gün yüzü görmemiþ kýsmýndan...
Kalayladým hepsini, bir güzel parladýlar...

Geldi balýkçý tayfasý...
Anlattým ucundan biraz.
Efkar bastý hepsine.

Murat, asýldý bir Urfa türküsüne;
" Nemrut’un gýzý, yandýrdý bizi,
Çarptý sillesini, felek misali. "

...
..
.
Az geldi ay ýþýðý,
Göremedim çatalý kaþýðý...

Böyle olur kenarýmýn aþýðý...





Sosyal Medyada Paylaşın: