‘Öyle bir yana düþtüm ki yankýlandým gecede’
qaranlýð heç ðoþ deðil dedi
éle deme dedim
qaranlýð güzeldýr
sen içinde sað o að saðlar seni
Ama ýþýð éle deðil
ýþýðta hiç bi þey saðlayamisen
qaranlýða baðmað qaranlýðý anlamað
bi gýzý sevmeð gibidir
hané qafani yastýða koyar gizli gizli aðlarsýnya
onun gibi bi þey iþte qaranlýðý sevmað
‘öyle bir (ar)yar’a düþ ektim ki sancýlarý asýldý geceye
Bir yarým karanlýða düþtü bir yaným hala telaþta’
Önce qaranlýðý seversýn sonra yalnýzlýðý
qaranlýða bâð bâð uzun uzun bað
Ne bað görüni ne dað
Aðliyisen saðliyi
Baðýrisen saðliyi
Seni seviyem diye çýðýrisen kimseye demi
Benide sevdýðýmide saðlýyi
qaranlýð güzeldir
Ama ýþýð ele deðil hâ ýþýðta heç biþey saðlayamisen
é yar sende qaranlýðtýn hep qaranlýð kaldýn içimde
‘öyle bir yaraya aðyar, ya yar söylendim ki
Düþteki tahribat geceye itimat eyledi’
Ben bi qara gözlerini bi de qara geceyi sevdim
Ben bi saða qandým sen gittýn
Ben qaranlýða sýðýndým
Qaranlýð güzeldir seni içinde saðlar
þimo