Yolunu kaybetmiþ kaðýt gemiler, Sahipsiz kaldýrýmlarda yuvarlanan misketti gözlerim Tarihin tozlu raflarýnda alýntý yapýlmýþ bir sayfaya düþerken hisseme Dipnotlaþýr yüreðim, Kalemim darmadaðýn Ucu,sonu olmayan bir mavilikte kaybettim yetim düþlerimi Meryem’in elleriyle saldým bendeki seni Avuç içlerinde açan sevda çiçekleri özlem yangýnýyla yandý, Yakýldý Fizan’ý mesken biler ruhun Ýçim sende kal derken dudaklarým soðuk bir gidiþe sürükleniyor Mevzi sen Ýçinde ekin boylarýnda bir serçenin ölmesini geçirirken Melek varlýk sayfasýna Sustum, Sustu sen kadar Dar-ý acunu iki yakaya bölen Ýsa’nýn ellerinde Bir yaným sana ýrak Bir yanda sana yanýp, yanmakta........
Ben ki her rüzîgarda misk-i amber kokunu aradým,taradým.. Her kapý çalýþýnda ben sende kök alýyordum Sen,hayatýn tek anlamlý cümlesin cancaðýzým Öyle büyüksün ki içimde Hicran katlettikçe ben sende doðuyordum Taa sol yanýnda en ücra alyuvarýnda.............
Kalemin renkleri gökkuþaðýyla körebe oynadý gecenin en dar vaktinde Sokaklar ýssýz Ýn/cin top oynarken sahilde Üryan kaldý, dudaklarýmýn arasýndaki sýr acunun lügatýnda Þehr-i Ýstanbul’un gölgelerinin izinden gidiyorum Ellerim Marmara kadar açýk kaldý Dudaðýmdaki adýn koyu bir âþk Ýçimde ise özlenen hep sen
Gece, yüreðimi giyinmeye ramak kala Azrail ecel tohumlarý atýyor kiremit tarlalarýna Hayata yeniden doðmak külleri(n)mde........
Gözlerinde taze bir gül olmak Koncalaþmaya niyetlenirken ruhu bir bebek misali emeklemek maviliðinde Düþüp, yaralanmak defalarca sonra da Tekrar sende ayaklanmak Yürümek sen kokan Ýstiklâl Caddesinde Maviliðinde izlemek Marmara’yý çýplaklýðýyla her gece Ecel yaný baþýn(m)dayken zifiri karanlýkta vuslat hazzýný bulanmak
Þems ’merhaba’derken þehr-i Ýstanbul’a Bir büyük boy gelen hicranýn ablukasýndan sýyrýlmaktý Seni sevmenin en güzel yanýyla birlikte can sýzým Her sokak bana yabancýlaþýrken kentte Ben, sen oluyordum yavaþ yavaþ....
Akrep ve yelkovan maske bolosundayken gece on iki de Kendini kandýrmaya yeðleyen hicran Topraðýn altýnda kökleri saklý kalan bir gövde oluyor en kýsýr zaman diliminde
Sana sen kadar yakýn Sana ben kadar uzak Mescid-i Haramdaydý dua dua azizliðin ey yâr Sen, Yusuf’un kuyularýnda abdu’l bâki iken Ben Züleyha yüreðimle Kays oldum Çölün can alýcýlýðýný anayurt edinirken Çaresizimliðimden feryad-i figan etmedim cancaðýzým Sensizlik,yalýnayak gezindiðin gece karasý gözlerini Cennet bildi Susma orucuna niyetlenmiþse de kalemim Aðzý çaputla kapatýlmýþ morg sessizliðime Hayat veren sende nasýl vazgeçebilirim iki gözüm
Ey senli cümlelerimin baþ kahramaný Derin kuyularýndayým çýkar, beni Al, sarýp sarmala avucunda açan sevda çiçekleriyle Köklerini sana dayanmýþ Meyvesi bende açan Hüsnüyusuf kokunla beni azmettir Yalnýzlýk abidesi kurulan göðüs kafesinde Kurtar b(s)eni. Mevzi pusarýk olsa da yarýnlara sardým, sarmaladým hayatým(n)ý sol yanýma..
Yokluðunun yoksulluðu çarpsa da ben sende kaldým Anemas zindanýnda tutuklu kalan yüreðim Meðer sende tutuklu kalakalmýþ canözüm
Gece karasý gözlerinde özlem ateþi Sen,ben ve biz S(b)ensizlikte hangi þarký avutur beni ey yâr? Kendimden çýkýp sana katýlmýþken yalýn halimle Ýkimiz..... Dinmek bilmeyen özlem yanýklarý daðlasada yürek dudaklarýma Vazgeçilmezimsin Bir dua sýðlýðýnda Ayný safta adým atan iki âþýk’ýz Yolumuz uzun olsa ne çýkar cancaðýýzým Son duraðým vuslat Yerim sen Bendeniz’e deva sensin Zifiri çalan gözlerin ab-ý hayat olurken Beyaz duvaklý kaðýda dua bereketiyle düþüyorsun Düþsüzlüðümün tam ortasýna. Hiçliðimin cenazesini kýlarken Ýmam Bendeki benden çoktan vazgeçmiþken Tutabildiðim tek dalsýn gül-ü nârâda
Bilmez misin ey yâr Bu yürek seninle varolma orucundayken Hangi suya zemzem diye içeyim kana kana cancaðýzým
Ben sana hayat demiþken Tamamlanmamýþ yarýnlara mutluluk ektim dudak kenarlarýma Biz ki omuzlarýmýza sýrtlanmýþken hicran ne yapar ki Senli cümlelerim vuslata ipotekli Öznesi sen,yüklemi ben
Hayat mahkemesinde Faali meçhul cinayetlerin iki sanýk’ýz Hicrana hüküm verilse de er yada geç bitecek acýlar Deli dolu iki âþýk’ýz seninle ey Þehr-i Ýstanbul Unutma iki gözüm! Gönlümün sultanýsýn ölüm fermanýný yazma cancaðýzým Seninle herþeye varým ben Zamana razýyken Sensiz, sessizlik celladýn ýslýðýný çalarak gelmesin Þems’imsin var gel ýþýðýndan mahrum eylemeyesin beni cancaðýzým
gordion 27/06/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.