MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

gidersen güneşi uyandır
Gule

gidersen güneşi uyandır






bana konuþ diyorsun
konuþursam nasýl tutuþturur kaným sesimi
bilmiyorsun
o yüzden hederi bana dünden yadigâr
aklýmý kemiren bu kýsýr döngüyü
içimde zapt etmek
az da olsa yarýna fire vermemek için yüreðimi
ve sen duvar gibi önüme dikildiðinden beri
racon kesmesini biliyor ancak çarptýðým betonlar
görmüyorsun



merak etme!
sadece iki düz bir ters gideceksin
biraz kafan kayýp görüntün bozulacak
belki otostop çekerek önüne gelene
yýðýlýp kalacaksýn kaybolduðun yerde
hâlbuki üç adým ötesine gelebilseydin
güneþi kucaklayýp ellerime dokunacaktýn
ama suçun yok senin!
nevrotik durumlarda beyin arýza çýkartýr seve seve
hangi istikamete yuvarlanýr kestiremezsin


adamakýllý silkelenmek
ve kendine gelmek adýna
hatta tüm aðýrlýðýmý bir kenara býrakýp
kuþ tüyü kadar hafif ve narin
kuþ tüyü kadar beyaz ve sakin
uçtuðum her diyarda
havadaki rutubet kokusuna nispeten
istedim ki bir tutam kokun olsun üstümde
çok aðýrýma gidiyor can parem
direnirken yarý yolda yüzükoyun düþmek
oysa tüylerimi önceden yolmuþtum ben
acemi kasap hesabýna kurban gitmeden


þimdi bir býçak delip geçiyor yaramý
iki kaburga boþluðu aha tam da þurasý!
hani kan aksa dinecek sanýrsýn aðrýsý
ama öyle falso topuk vuran sancý ki
ciðerlerini kökünden söküyor imansýz!
dört bir yandan kuþatma altýnda
üzerine kurþun hýzýyla yaðdýkça
ayaklarýný yerden kesiyor dermansýz
koskoca hayvan postu sanki mübarek
çözüldükçe saða sola kayýyor namussuz!



hani kepenklerini zamansýz indirir dudaklar
ne bir dal oynar yerinden
ne de rüzgâr ayartýr geceyi eteklerinden
yalnýzlýðýn metresi olur sokak lambalarý
aç köpekler...körkütük sarhoþlar...berduþlar
güneþe pike yaparak süzülür akþamdan sabahlar
o sýra kendi içine akacak bir oyuk bulur hüzün
ruhun derinliklerinde ayrý dillerden
ayrý iklimlere soyunan gürültü
baþýnda inleyen uðultulara rastlayýnca
müþterek bir kýyýmdan gönüllü çýkarcasýna
dostça olan kederlerine beraber tutunur



böyle anlarda gözleri yuvalarýndan fýrlayarak
ayak altýnda baþýboþ dolaþan onca yetim cümleyi
zeval bulmasýn ziyan olmasýn diye
nasýl avutacaðýný kara kara düþünür
baðrýna basarsýn içine kývranarak
sonra da aperatifte tadý tuzu kaçmýþ kelimeleri
boðazýna tek tek týkar yutkunursun



bu toprak kayýyordu durmadan ayak altýndan
her tepreniþte gömülüyorduk içine
güya kim daha derine çakýlýrsa
sözüm ona dinecekti gözyaþlarý
gel gör ki yarýldýkça
daha çok sulandý taban altlarý



ne çok kar-boran
ne çok felaket koptu avuçlarýmýzda
sýralý halka halinde dizildikçe yan yana
birbirine çekildi damarlarýmýz
her gün tanýdýk kavgalara
gururla ev sahipliði yapmaktan
yorulmadý þu kollarýmýz
birinin yüzüne kapýyý gösterecek olsan
diðeri ne yapýp edip damdan içeri sýzacaktý arsýz
derken bir gün bu kargaþada seni kaybettim
ne olmuþtu da gözlerim alýkonulmuþtu senden
ya da ben de mi þafaðý beklemeden
alýp baþýmý vurup gitmiþtim



zaten sýkýlmýþtým pencere önlerinde yol sürmekten
istedikçe ben inadýna saða çekiyordu mendebur gözlerim
hasta ruhu taþýyan bir hüviyetle ortalýkta dolaþmak
bile bile saðlýklý görünmeye çalýþmak para etmiyor bu zamanda
baðýmlý gibi damarlarda gezinen ve yayýlan ölüm koridorlarýný
kendine kurtuluþ sayýp morg bellerken
ruhunu teslime yanaþmayan etekleri tutuþan zavallý tarafým
Azrail’le pazarlýða oturmuþ dünyanýn ne kadar iyi olduðunu zýrvalýyordu
bari giderayak iyi þeyler götürseydim beraber
ne bilim kýlavuzluk edecek bir hayýr duasýný anamýn
ya da yufka yüreðini babamýn
o zaman silinirdi belki gözleri yumulu bir günahým



bana git/me diyorsun
kollarým ve bacaklarým
bende deðil anlamýyorsun
rüzgâra kaptýracak baþka dalým mý var ki
laf dinlesin cüzzamlý ayaklarým



...gidersen güneþi uyandýr Hejar!
karanlýkta kalmasýn çocuklar!..




Meral Gül



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.