Eðilip sulara adýný fýsýldýyorum,
Ömrümün en güzel yalnýzlýðýna doðuyorsun..
Derin bir düþ olmalý bu
Sesin avuçlarýmda meydan okudukça,
Ahh..! Eski alaturka kederlerim nasýl da yýkanýyor bir çýrpýda..
Ýçimde salýncaklar kuruyorsun akþam akþam
Dalgalanýyor baþým senden,
dokunamýyorum yokluðuna..
Biliyor musun sevdiðim..?
Bir gün Tsira’yla dertleþirken
Hayata dair ne varsa umutsuzluk yazmýþtým ince ince
Sahi, o gün Tsira ne çok yutkunmuþtu
Sonrasýnda tüm kemanlar susmuþtu.
Demem o ki ;
Ömrümün en özgür damlasýnda birikiyorsun.
Her sabah
Beþ tarafý denizle çevrili bir ülke içiyorum gözlerinden.
Bahçemde yarýþa durmuþ menekþeler,
Yastýðýmda çocuk iþçilerin kokusu..
Ve her gece davullar çalýnýyor göðsümde
Notalarýma aþk konuyor gülüþünle..
Ellerin ateþli hastalýklarýmýn nöbetçisi,
Buselerin omuzlarýmýn en sadýk neferi..
Þimdi anlýyor musun..?
Rýhtýmýn neden sensiz çekilmediðini
Ve yaðmur neden bu kadar bereketli..