ER YADA GEÇ,,

Bülbül havalanýp ta kanadýný açardý,
Kokusuna aþina gidip güle konardý.
Feryadý figan eder,sevgiliye yanardý,
Þimdi devran deðiþmiþ, gül uçar..!! bülbül kokar...

Ne oldu anlamadýk bülbül mü gül mü yoksa,
Mutluluk dediðin þey yolunu þaþýrmaksa.
Adý bende saklýda gidip ona konmak sa,,
Deðer verdiðimiz" gül " gidip çöplükte açar.

Kim ne der ise desin,yaprak onun dal onun,
Býrak kokuyu alsýn,burun onun,dil onun.
Baþ köþede bal onun,kapýdaki yal onun,,
Bataklýktaki "Birgül "zannetmeyin mis kokar..

Elbet bir gün gelecek,bulacak belasýný,,
Çöplükte eþinmenin,çekecek cezasýný.
Silmeye çalýþacak alnýndan yazýsýný
Bu huy onda oldukça, çöplükten de tez býkar

TÝRYAKÝ boynum bükük,rengim benzim soluktur,
Sanma ki bu karanlýk,sadece sana hastýr.
Yalnýzlýk kula deðil,hak talaya mahsustur,,
Taþ yalnýzým dese de,onuda yosun sarar...




Sosyal Medyada Paylaşın: