Ben her yagmurda seni severdim, Karýþýnca damlalar gözyaþlarýma, Sicim sicim inerken yanaklarýmdan, Seni ne çok sevdiðimi söyler sanki.
Buz tutarken geceleri ýssýz vadiler, Bir koralev yanar yüreðimin derinliklerinde. Hasretinin yangýsýdýr bu,böylesine acý çektiren, Özlemine yenik düþen hayallerimle.
Her þarkýda seni dinlerim, Sana atfederim tüm sözleri. Hýçkýrýklar ile uyanýrken geceleri, Aklýma takýlan sadece senin gece karasý gözlerin.
Vuslata zaman yok sevgilim, Kavuþmak nafile deyiþin, imkansýz bir aþkýn kollarýna atýþýn, Ne,buz tutan ellerimi,yüreðimi ýsýtýþýn, Ne de katran karasý gecelerde kayboluþum.
Her yastýga baþ koyuþumda, Her hücrem hissederken sinen kokunu, Bin bir duada niyaz ederken seni, Ansýzýn... Agaran þafak sonrasý silinen umutlarým.
Üþüyen gecelerimde üzerimi örten deðilsin artýk, Sadece gökyüzünün sessizligidir saran bedenimi. Bir yýldýz kayarken saman yolundan, Tuttugum dileklerle birlikte kayboluþudur sanki...
Musa ATAÇ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.