Ay devrilir geceye karanlýk basýnca,
Kumdan kaleler yýkýlýr rüzgâr savrulunca.
Seraplý gözler nemlenir kuru topraða bakýnca..
Ýklimlerin hangisi þaþýrmaz sen yanýmda olunca?
Bekle beni, ölmeden son kez göreceðim seni.
Dünde kalmýþ zamanda, geçmiþ olan yarýnlarý,
Durma, gözlerinden yaþ diye akýt yaðmurlarý.
Çoðalt bendeki zamaný elbet doðacak sabahlarý,
Azgýn bir dalga gibi, okþa kalbimin kýyýlarýný.
Bekle beni, ölmeden son kez göreceðim seni.
Bir bulut ol kükre üstüme, karabasan sevdanla.
Rüyalarýma sessiz geldiðin gibi, sessizce ayrýlma.
Giderken sancýlý bakýþlarýný koyma ardýnda!
Þimdilerde ne sen varsýn, ne de hayalin yanimda..
Bekle beni, ölmeden son kez göreceðim seni.
Baktýðým her yerde bir direniþ yakýyor içimi,
Güneþin ateþi eritmiyor buz tutmus yüreðimi.
Ayaz gecelerde üþütme sensiz yanan düþlerimi!
Her gece sancýlarýn kahreder tüketir bedenimi,
Bekle beni, ölmeden son kez göreceðim seni.
Nefesimin yettiði zamana yeniden merhaba,
Miras kalsýn geride sancýlarýn gelir bana.
Her günde yeniden doðarsýn yaralý canýma,
Destursuz yýldýzlarýn dökülmesin avuçlarýma,
Bekle beni, ölmeden son kez göreceðim seni.
Ateþin alev olur, damla damla yanarým,
Geçen takvim yapraklarýnda seni sayarým.
Eþkiya mermisi gibi içimde patlar sancýlarým,
Zamansýz gecelerde ben kara sevdana sarýlýrým.
Bekle beni, ölmeden son kez göreceðim seni...
HASAN DAÐ((KELEBEGIME))
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.