kesmek zorunda kalmasam
uzayan sakalýmý, týrnaðýmý
anlamayacaðým sanki hiç
yaþayýp yaþamadýðýmý...
oysa ben âþýktým,
yaþama delicesine tutkun
serin dað rüzgârlarý
okþayýp geçerdi yanaðýmý
uçurtmalarým vardý
hangi daðlarýn yamacýnda
sarp boðazlarda unuttum...
televizyon bilgisayar
kilitlendi dünya içine bir kutunun!
öyle ya evelallah(!) açar
çözeriz sýrýný dünyanýn
beynimizde þifreli anahtar
oturduk mu karþýþýna bir
sabahtan akþama
akþamdan sabaha kadar
bizi kim kurtarabilir?
oysa baþka dünya var
köle misin arkadaþ
baðlanýp kalma
karþýsýnda ruhsuz bir kutunun
çýk sokaða, parklarý gez
denize gir, sahilde dolaþ!
dýþarýda cývýl cývýl yaþam
dost akraba, uðra herbirine
evlerde günden güne
büyümekte bebekler
hepsi bizden,
sevgi, þefkat, ilgi bekler
sallan salýncaklarda
gül ve eðlen çocuklarla!
bak nasýl canlanýrsýn o zaman
evrenin nab’zý yüreðinde atar
bir tabuttan çýkar dünya
þenlenir ruhun, uçuþur kelebekler...
Þaban AKTAÞ
25.06.2011