çaresiz...

Sana söylemek istediðim,
O kadar çok þey var ki,
Anlatmaya kelimeler bulamýyorum,
Avazým çýktýðý kadar haykýrmak,
Tüm dünyaya duyurmak istiyorum,
Ama sesim çýkmýyor,
Konuþamýyorum…
Ýçimde fýrtýnalar kopuyor,
Rüzgarda savrulan,
Kurumuþ bir yaprak gibi yüreðim,
Soðuklarda üþümüþ bir kuþ gibi,
Sýðýnacak bir dal arýyor…
Kendimi, öyle çaresiz hissediyorum ki,
Sanki,
Etrafý ateþle çevrilmiþ akrep misali…
Beni hayata baðlayan,
O sevgin olmasa,
Bilmem,
Bu hayat nasýl yaþanýrdý acaba?
Sen,
Bazen beni savuran bir rüzgar,
Bazen sýðýnacak bir dalým,
Bazen de etrafýmý saran ateþ oluyorsun.
Ama ben her þeye raðmen,
Seninle olmak,
Bana uzattýðýn kadehteki hayatý,
Acýsýyla,
Tatlýsýyla,
Ellerinden yudumlamak istiyorum…

ertan kalay

25.06.2011 - k.k.t.c.
Sosyal Medyada Paylaşın: