Aþk denen bu karmaþada, Rehberim sen oldun, Bana yol gösteren. Gökyüzündeki kutup yýldýzýmdýn sen benim, Yolumu kaybetmeme izin vermeyen. Hiç sönmedi pýrýltýn, Hiç kaybolmadý ýþýltýn... Hani aþk anlatýlmaz, Tarif edilmez derler ya, yalan, Aþk sensin... Ben aþký deðil, Seni yaþadým, Ben aþka deðil, Sana inandým... Senden önce aþk yoktu, Senden sonrada olmayacak. Artýk sen yoksun, Aþk bir yalan.. Aþksýzlýða mahkum olsada yüreðim, Yinede aþk nedir diye sorsalar, Sadece sen, sen, sen derim...
ertan kalay
24.06.2011 - k.k.t.c.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ertan kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.