BİR KIZIN HİKÂYESİ

BÝR KIZIN HÝKÂYESÝ

Bir çocuk eli gibi temiz elleri,
Küçücük parmaklarý, bembeyaz teni,
Çok darbe yemiþ çok çekmiþ,
Yok, insanlara hiç güveni,
Duruþundan, gülüþünden belli.
O mahmur gözleri sevdalýymýþ,
Derinden bakarmýþ, taa derinden.
Þimdi bakýþlarý öyle deðil,
Þüpheli.
Birisi aldatmýþ onu, ya da birileri,
Söylemiyor ama ,anlatýyor gözleri.
Yanaklarý elma gibi kýrmýzýymýþ,
Yerleri belli.
Solmuþ þimdi o yanaklar, pembeli.
Çok üzülmüþ, çok aðlamýþ,
Gözyaþlarý soldurmuþ, besbelli.
Bir zamanlar o karakaþlarý,
Gözünün üzerine incecik yayýlýrmýþ,
Þimdi çatýk o kaþlar, küstürmüþler belli.
Dün duydum daha, hastalanmýþ,
Yeri Islahevi,
O zavallý kýzcaðýz, sonunda olmuþ deli.


Düþünce,
Ercan Daðdeviren

Çaðdaþ Türk Yazarlarý; 177 sayfa,
Sosyal Medyada Paylaşın: