Perdedâr

Beni sözden âzâd et ey yaralý güfte!
Hurûfâttan arýndýr dilimi.
Hadi bestele beni duaya,
Hicret yollarýna savur küllerimi.

Her “es”de sen dokun göðsüme,
Ve sýyýr perdelerini göðsünün, güller:
Güller;
âþk yurdunda küllenirler.

Ýçimde göçebe düþler,
Yaþamakta göçer!
ve kuþlarda.
ve insanlar.

Telveye zikrettiðim aþk raðmýna,
Bir tutam acý içer misin ey! ellerimden?
Hangi yalnýzlýðý göze aldýn,
Dilinden süzülmeden nikotinler?

Yaralarýmdan taný önce beni,
Ve gölge sýyrýlýrken tenden.
Filbâhârlar aralarken dudaklarýný,
Gecenin kalbinden sök beni.

Kýrýk mürekkepleri ayart
Bi-bâht naðmelerin kuytularýndan.
Hüzn-engiz bâhtým,
Hüzne perde çektim
Âh! Perdedârým.

( Rehgüzâr | Halime Ezel Þenol )
Sosyal Medyada Paylaşın: