...YALANIRSIN!

Duygularýmý astým, daraðacýna
Ellerin, o kanlý titrekliðinde
Sessizlik gömüldü, çöktü birden içime
Gönül karasýnýn, pasýný iþlerken
Ey! Kara fistanlý, köhnemiþ kör insan
Bu yol da, senin neyine?
Hayatýn da, ne dek zor olduðunu
Ah! Ah! Sen de bir bilebilsen!

Geçmiþin; o kirli çarþaflarýna, dön de bir bak
Her tarafta, gönüller neden ki ýslak
Baðlýlýk denilen, o hor nesne
Zayi ediyor içimizi, bir birde ihanetlerinde
Dayanamaz, çözülürsün

Sen susta; þu yaný baþým da, gel de bir seyret
Kimler, gelip de geçti
Kimler de, kor da geçecek
Açta ellerini, Allah’ýna bir þükret
Ki; bir gün gelip de, bu hayat göçecek
Nefeste
Birden bire, bitecek

Dur!
Göðsün orman yangýnlarýna, su kar etmez
Tutuþturan seni, koyuþta da gidemez
Kan’ý tutar
Sen kimin ki, kölesisin ben bilemem
Sormadan, onu geç
Er ve geç de, o yollarýn çatalýna takýlýrsýn
Kendine süzgecin, çok ince eleyenini seç
Sonra, midene oturmasýn
Burkulursun

Hey hatlarýn bile boynu bükük, bilmez misin?
Süzme sakýn, hemen gör de geç
Takýlýrsýn
Bilir misin ki; ne kadar ekmek, o kadar köfte
Eziyetin de, hiç bitmez çaba’sý
Velhasýl; bu iþin kýssasý, o kör düðümlere baðlanmaktan vazgeç
Körlenirsin
Kaptýrma sonra elinde ki, o has bal tasýn
Yalanýrsýn

Ýçimizde ki istemler de, nedense hiç bitmez
Göz doymaz
Nefsin; kör gözlerinde dönme sakýn, kaç
Aç istersen, paslanmýþ gönül kapýsýný
Bu kez de, çürürsün
Elem’in deðirmenleri parçalar, hem içini, hem de dýþýný
Çekemezsin, gönül hýþmýný
Kurursun

Býrak onu, kendi mecrasýnda kendi kendine aksýn
Has dediðin, o þeytan falcýsý
Görme sakýn ha!
Geç
Kaburga gibi doldururlar, sonra samanla içini
Aþkýn en hoþ biçimi; ikiz ruhtur, tam kalýbýndan geçer seçimi
Býrak da gitsin, o uyumsuzu

Bir de, o eðer sana ait ve yarý parçan da deðilse
Bil ki zinanýn da tam ortasýndasýn, baþkasýnýn malýdýr kullandýðýn
Tam eþini bulmak çok zor, zorlama delinir dibi
Baþkasýna ait olan, senin gönlünün hep dýþýndadýr
Er geç kayacaktýr senden koparaktan, týpký düþen bir yýldýz gibi...




(23.06.2011)AZAP...

Sosyal Medyada Paylaşın: