Bıraksaydınız da...
Geceler günlere karýþtýrýlýyor
Günler gecelere
Paslý bir esarette sunuluyorlar önüme
Bilmezsiniz de öðrenin artýk
Doydum da arttý bile bu sayrýlýk
Býrakýn da kendim tadayým
Gündüzlere karýþýk geceleri deðil
Her birini ayrý ayrý
Býraksaydýnýz da,
Güneþte piþmiþ topraklarý
Tatsaydým yalýnayak, yansaydým
Dolaþsaydým etrafý,
Etraf kum, toprak, çamur, çakýl
Bastýkça acý, bastýkça kan
Umursamasaydým
Doysaydým...
Sonra karanlýkta sunulan ay tepside
Yýldýzlarý içseydim kana kana
Kandýkça tekrar tekrar susasaydým
Uzansaydým yolun tam ortasýna
Ayýn yakamozu vursaydý gözlerime
Sevinç gözyaþlarý döküp, hüznü de tatsaydým
Doysaydým...
Bilmezsiniz de bilin artýk
Açlýðým karýn tokluðuna deðil aslýnda
Biraz düne, biraz bugüne, biraz yarýna
Ama her biri günü gününe
Açlýðým çaldýðýnýz özgürlüðe
Býraksaydýnýz da aldýðýnýz yere
Doysaydým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.